30 mar 2013
Eu son escrache, aquí agardo
A represión do Estado intensifícase. O Ministerio de Interior xa deu orde de protexer aos políticos dos "escraches" (verba arxentina recuperada polas PAH): "Detención para quen acose aos políticos".
Iso si, para os políticos que acosan día a día á cidadanía non pasa nada. Estes bípedes do Partido Popular seica naceron limpos de todo pecado orixinal e poden facer o que lles peta sen medo ás consecuencias, con total impunidade.
Isto xa non é asumíbel. Tódolos dereitos gañados por xeracións estanse a demoler con rapidez e voracidade. Camiñamos cara a unha ditadura e, de feito, xa fai tempo que navegamos entre dúas augas.
A pregunta é doada. A resposta, complexa. Cando vai rebentar isto? ou Por que non o fixo xa?
Estamos domesticados polo Sistema e temos un medo inconsciente e colectivo a un estoupido de violencia. Os que máis sofren economicamente son as clases baixas (o 30%) e eles non fan revolucións. Florentino Moreno, profesor de Psicoloxía Social da Complutense, explica que son as clases medias e a burguesía os encargados de organizar revolucións cando as súas expectativas vense frustradas. Feito histórico que se repite desde a toma da Bastilla.
Outro factor que impide un ataque da cidadanía ao Sistema é o individualismo característico da nosa cultura actual. Hai moita xente, demasiada, que sigue a pensar "que cada un busque a saída que máis lle conveña".
Hai moito que facer. A violencia debe ser a última resposta pero perder o medo ao Sistema ten que ser a prioridade número un.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario