Noite de Poesía na Casa das Mañas

Xa, cos meus anos pesando derriba do lombo, teño pasado por experiencias de todo tipo. Unhas boas, outra malas. A noite de onte resultou ser unha novidade que me deixou gratamente sorprendido. Fun de público osmar o que se cociñaba, nunca mellor dito, detrás do Recital de Poesía organizado pola Casa das Mañas en Terras de Miranda.

Infiltreime como bípede estraño nun colectivo que está acostumado a disparar poemas para motivar un encontro humano. Poetas que comunican de xeito fermoso e comparten harmonicamente sentimentos cos que alí estabamos.

Certo é que teño ido a moitos recitais de poesía, que coincidían temporalmente coa presentación da obra, pero este quedará marcado a ferro na miña memoria sobre todo polo factor espazo, a Casa das Mañas, que fixo posíbel unha proximidade cómoda e unha comunicación directa e persoal cos poetas, moi difícil de lograr noutros sitios.

Recitou María Lado, Elvira Riveiro, Modesto Fraga, José Estevez e Max Logo. Sen esquecer un tango a modo de introito co que nos agasallaron Chus, a dona da casa, e Fran.

Noite de poesía para un indíxena, a poesía é arma válida cando se carga axeitadamente.